La Gomera: kolebka artystów

Inspirację można tu znaleźć w codziennym życiu i relaksie, ale przede wszystkim w pięknie natury. Na La Gomerze o to nietrudno, spacerując po oznakowanych szlakach liczących ponad 600 kilometrach i chłonąc ciszę, która panuje w aż 30 punktach widokowych położonych nad wąwozami, zasilanymi morską wodą. Lokalne tradycje wciąż są żywe pośród brukowanych uliczek i obecne w opowieściach sprzed tysięcy, które snuje makaronezyjski las wawrzynolistny w Parku Narodowym Garajonay, ogłoszonym przez UNESCO kulturowym i naturalnym dziedzictwem ludzkości. To wyspa, na której Krzysztof Kolumb zrobił swój ostatni przystanek przed wyprawą w kierunku kontynentu amerykańskiego, jest to także Światowy Rezerwat Biosfery i kolebka artystów, którzy od XV wieku zasilali twórcze tendencje kolorami i poezją inspirowaną tutejszym krajobrazem z wszechobecnymi wąwozami. Wszystko to w swoim własnym języku, ogłoszonym przez UNESCO niematerialnym dziedzictwem kulturowym ludzkości: silbo gomero (język gwizdów).  Jeśli poświęcisz chwilę, ta wycieczka obudzi drzemiącą w Tobie duszę artysty:

San Sebastián de La Gomera

Miasto utożsamiane z Krzysztofem Kolumbem ze względu na jego postój, który miał tu miejsce przed wyruszeniem na wyprawę morską w kierunku nieznanych lądów i dotarciem do nowego kontynentu, do Ameryki. Znane są również tutejsze zabytki stanowiące dziedzictwo, takie jak Wieża Hrabiego (1447), najstarsza na Wyspach Kanaryjskich fortyfikacja; studnia el Pozo de la Aguada, z której zaczerpnięto wodę, którą potem ochrzczono Amerykę, lub kościół Wniebowzięcia NMP. Jego artystyczne dziedzictwo posiada niezwykłą wartość, które obejmuje malowidło ścienne przedstawiające bitwę z angielskimi piratami, znaną jako Gesta de la Gomera. Można je zobaczyć w kaplicy El Pilar.

Szczególnie interesująca jest literacka podróż przedstawiona w powieści historycznej „El collar de caracoles” (tłum. Naszyjnik z muszelek”), autorstwa pisarza z La Gomery, Félixa Casanovę de Ayala, której lektura pozwala nam spacerować po ulicach i przeżyć historię osadzoną w 1909 roku, w tych samych miejscach.

Hermigua

W klasztorze Świętego Piotra, jedynym zakonie dominikańskim na La Gomerze, przeżyjemy ekscytującą przygodę i odkryjemy, że kamienie, z których został on zbudowany, przemawiają do nas. Jest to jedyny taki budynek w Hiszpanii, na którym wyryto rok budowy (1598), a także nazwisko budowniczego, Pedro Párraga. Poszukiwania tego świadectwa żywej pamięci La Gomery to sama przyjemność, a jeszcze więcej radości pojawia się, gdy udaje się je odnaleźć.

Nie można wyjechać z gminy bez wizyty w Pescante de Hermigua. Jest to pozostałość po dawnej przystani, gdzie transportowało produkty i ludzi drogą powietrzną ze szczytu wąwozu aż do morza. „Pewna niemiecka baronowa, która zeszła do tej przystani w 1910 roku, była pod tak ogromnym wrażeniem, że ​​stworzyła operę inspirowaną widokiem rozciągającym się z góry” – ujawnia historyk sztuki z La Gomery, Pablo Jerez Sabater. Jest to „Historia romantyczna”, sztuka w trzech aktach autorstwa Catherine von Pommer Esche, której premiera odbyła się w Berlinie w 1911 roku.

Agulo

Miejsce, w którym mieszkał artysta José Aguiar, uważany za najważniejszego hiszpańskiego muralistę XX wieku. Jego praca Romería de San Juan (1924), która przewodniczy Sali Plenarnej Cabildo de La Gomera, jest kluczowa dla zrozumienia malarstwa ras lat 20., inspirowanego krajobrazem i mieszkańcami, w nurcie, który sam stworzył. W domu José Aguiara powstało muzeum poświęcone tajnemu stowarzyszeniu La Gomera, współczesnemu artyście, które znane było jako Filii Christi. Jego tajemniczość oraz innowacyjność religijna i kulturowa wzbudziły zainteresowanie​​ hiszpańskich stacji telewizyjnych, które przeprowadzały własne śledztwa.

Vallehermoso

Spacer po lokalnych ulicach, które zachowały dawny charakter, kiedy to przechadzał się po nich poeta Pedro García Cabrera, i dojście do jego domu, pozwala nam zrozumieć, że pisanie wierszy na La Gomerze jest czymś zupełnie naturalnym. To doświadczenie będzie niezapomniane, jeśli pójdziemy okrężną ścieżką Vallehermoso, która zaczyna się i kończy w obszarze miejskim gminy i przebiega tuż obok domu poety. Trasa prowadzi również przez Bailadero, La Mesetę, Macayo lub Los Tiles. Znajdziemy ją w aplikacji Info La Gomera. Jest to naturalna pieśń, którą artysta pozostawił w swoim zbiorze wierszy Viaje por la isla (Podróż po wyspie).

Z Vallehermoso pochodzi również poetka Bohemia Pulido Salazar, która pisała rewolucyjne wiersze w 1920 roku. Jej dom, w tamtym czasie miejsce spotkań literackich, znajduje się obok kościoła parafialnego Świętego Jana Chrzciciela.

Valle Gran Rey

Ze względu na właściwe sobie ukształtowanie terenu i jej historię nie powinniśmy przegapić piękna jej decym, sztuki, która była echem tragedii Telemacha. Jego tajemniczy statek wypłynął z molo przy plaży Vueltas w 1951 roku, kierując się w kierunku Wenezueli, ale rozbił się na morzu. Miejski poeta Manuel Navarro Rolo uwiecznił emocje towarzyszące tamtej chwili w swoich „Décimas del Telemaco” (Decymy dla Telemacha).

Alajeró

Zaskakujące i inspirujące będzie odkrycie w Playa de Santiago, w kościele Jakuba Większego, francuskiego średniowiecznego gotyckiego witrażu, podarowanego parafii przez Thomasa Olsena. Nic więc dziwnego, że światło w tym idealnym do kąpieli zakątku, ze względu na dobrą pogodę, jaka panuje na La Gomerze, od wieków ma szczególne znaczenie dla tych, którzy odwiedzają to miejsce w poszukiwaniu słońca i inspiracji.