Playa Santiago—Benchijigua

We beginnen de afdaling rond de grote bult van Agando, een enorme vulkanische rots die de gelijknamige cluster aan rotsen vormt die heel dicht op elkaar staan. Zijn cirkelvorm en wanden zijn bijna verticaal en maken van de rots een enorme mijlpaal. Op de wanden van de rots groeit een bijzondere flora met unieke soorten. De voet van de rots is omringd door heide waar meerdere branden hebben gewoed.

Een kanaal dat over de bovenloop van het ravijn loopt geeft het einde aan van het bos en het begin van warmer gebied. Dit droge kanaal, dat nooit in bedrijf is genomen, geeft het belang aan van waterbronnen en deze bovenloop bevat er zes. De bovenloop van Benchijigua is de grootste van het ravijn van Santiago en een van de grootste waterafvloeiingen van La Gomera.

Het water van de bron van Agando, een van de zes op deze hoogte van het ravijn, loopt door de bedding en zorgt voor verfrissing. Op het punt waar we de bedding doorkruisen zien we een vulkanische dijk die langs de helling omhoog loopt.

De ruime aanwezigheid van water in dit ravijn is te zien in deze verdeelpunten aan het begin van het buurtschap van Benchijigua. Dit punt is de monding waar het water van de bronnen uit het ravijn werd verdeeld over de akkers. Hoewel dit buurtschap en dat van Lo del Gato stroomafwaarts bijna verlaten zijn, hadden beide buurtschappen samen in het midden van de twintigste eeuw driehonderd bewoners.

Het centrum van het buurtschap Benchijigua wordt gevormd door een grote dorsvloer die met de auto te bereiken is via de helling van het ravijn. Naast deze dorsvloer bevindt zich de kapel van Johannes de Doper (San Juan Bautista), waarvan de graven van La Gomera, de adellijken van het eiland, beschermheren waren. De grote dorsvloer is een overblijfsel van de graanverbouw op de hellingen rond het buurschap, waar nu geen landbouw meer wordt bedreven en dat praktisch verlaten is

Bij de afdaling van het ravijn, vanaf de linkerberm waar de concentratie cactussen en distels begint, zien we het buurtschap Lo del Gato. Hier wonen heel weinig mensen en de zelfvoorzieningslandbouw roept herinneringen op aan het harde leven op de bodem van deze diepe canyons van La Gomera. Al lopend zijn we boven het water uitgekomen, momenteel het voornaamste goed in het ravijn, met een put beneden het buurtschap Benchijugua en de gelijknamige dam in een aftakking van de hoofdbedding.

Dit nauwe gedeelte van het ravijn, de bedding waarin we lopen, staat in het teken van de benutting van het water. Na het passeren van twee merkwaardige vijvers met een overstroomregeling zien we rechts een watermolen voor het malen van graan. Aan de onderkant van de molen is een opening zichtbaar waar het water uitkomt dat het wiel aan de onderkant van de ton deed bewegen.

Dit buurtschap ligt op de zuidhelling van het ravijn en aan het begin van het laatste traject. De bedding wordt benut voor groentetuinen en we vinden hier ook enkele traditioneel gebouwde huizen. We kunnen nu de weg volgen of afdalen via de bedding, hoewel dit deel van het ravijn al flink anders is.

We verlaten de ravijnbedding bij de monding waar zich het dorp Playa Santiago bevindt met zijn haven. Hoewel de bananenplantages bijna zijn verdwenen, zijn er op dit vlak gebied voor het brede strand van stenen duidelijke sporen te vinden van zijn landbouwverleden.